Zamknij

Czym jest „Powalanie przez ducha”? (Przypisy)

1 .Zasadniczą przyczyną tego jest fakt, że większość ludzi nie czyta, ani nie studiuje Biblii. Oni ją mają, lecz nie czytają jej regularnie. Ponadto, kiedy już nawet ją czytają, to i tak większości jej treści nie rozumieją. Zatem jest dla nich rzeczą naturalną przypisywanie większej wiarygodność temu, co doświadczają niż Słowu. Dla Chrześcijan wyjściem z tej sytuacji jest regularne czytanie Słowa Bożego i zadawanie pytań odnośnie kwestii przez nich nierozumianych, aby w ten sposób stopniowo nauczyć się go. Zamknij

2. Mamy wolną wolę odnośnie zachowania posłuszeństwa lub jego braku wobec Boga. To wyjaśnia, dlaczego Bóg poświęca tyle czasu, aby nam przekazać, jak powinniśmy postępować oraz dlaczego, gdy tego nie przestrzegamy, doznajemy tylu rozczarowań. Wiele biblijnych wersetów świadczy o fakcie, że to my dokonujemy wyboru, czy chcemy zachowywać pobożność, czy też nie (patrz 5.Mojż.30:19; Sdz.5:8; 1.Sam.8:18; Ps.119:30; Przyp.Slm.1:29; Iz.1:29; 56;4; Flp.1:22). Zamknij

3. Bóg dziś nie przysparza ani chorób, ani śmierci. Nie można powiedzieć, że On tego nigdy nie czynił, lub w przyszłości nie będzie sądził nikczemników i ich nie zabije, ponieważ On już to czynił, na przykład, podczas potopu w czasach Noego. Bóg zawsze pragnie brać swój lud w obronę, jak to uczynił zamykając wody morza nad Faraonem i jego armią. Swego własnego ludu Bóg nigdy nie zabijał. Dla dokładnego przestudiowania tego ważnego zagadnienia zapoznaj się z książką Nie Oskarżaj Boga! (W języku angielskim, Don’t Blame God! - Christian Educational Services, Indianapolis, IN, 1994). Zamknij

4. Posłużyliśmy się słowem „demonizując” a nie „opętując”. Greckie daimonizomai, znaczy ‘być nękanym przez demona’. Wyraz „opętać”, jako nazbyt restrykcyjny, może być mylący. Po pierwsze, osoba może być nękana przez demona na różne sposoby. Osoba przerażona pojawiającymi się hałasami w nawiedzonym domu podlega „demonizowaniu”, to znaczy tylko tyle, że jest nękana przez demona. Po drugie demon, nawet przebywając wewnątrz danej osoby, nie zawsze nią włada, tak więc i tu wyraz „opętanie” byłby mylący. Demon po prostu w tej osobie przebywa i tam wykonuje swą pracę. Zarówno Chrystianie jak i nie-Chrystianie mogą podlegać demonizowaniu. Zamknij

5. Wyraz „obłąkany” (w pewnym znaczeniu rozumiany jako „pozbawiony rozumu”), jest próbą przekładu tekstu greckiego, w tym przypadku w kontekście do publicznego nabożeństwa, który – niestety – nie może być wiernie odwzorowany w języku angielskim. W nabożeństwach greckich pogan zdarzało się niekiedy, że uczestnicy ulegali zawładnięciu przez demona i majacząc działali w sposób szalony oraz desperacki. Badacz Nowego Testamentu C.K. Barrett, pisze: „Jesteś szalony … - to jeszcze nie znaczy, że cierpisz na chorobę umysłową, ale że uległeś nawiedzeniu…” (Komentarz Blacka do Nowego Testamentu – Pierwszy list do Koryntian, str. 326; w języku angielskim: Black’s New Testament Commentary: The First Epistle to the Corinthians, p. 326). Bóg pragnie zapobiec zamieszaniom w chrześcijańskich bractwach. On nie chce, aby ludzie, którzy uczęszczają do zgromadzeń myśleli, że zbór został owładnięty przez demony i desperacko postępuje w sposób szalenie religijny. Bóg przekazuje nam jasno, że co tylko czynimy w nabożeństwie, „wszystko to niech będzie ku zbudowaniu” (1.Kor.14:26b). Zamknij

6. Diabeł osiągnął tak wielkie sukcesy we wsiewaniu podziałów do Kościoła Chrystiańskiego, że istnieje zaledwie kilka doktryn biblijnych, które nie budzą kontrowersji. Jednakże istnieje zasadnicza różnica pomiędzy różnorakimi interpretacjami przez Chrystian takiej doktryny, która w Piśmie została zapisana, a doktryną, dla której żadnych podstaw w Piśmie nie ma. Zamknij

7. Pierwsza Księga Mojżeszowa (Powtórzonego prawa) 13:1-5 mówi o tych, którzy prorokują o czymś, co ma się wydarzyć w przyszłości, a gdy to się wydarza, to wykorzystują zdobyte ludzkie zaufanie tak, aby następnie ludzi na manowce od prawdy Bożej odprowadzać. Zamknij

8. Bez wątpienia jest rzeczą nieodpowiednią, że ludzie, którzy zostali powaleni przez ducha, upadają do tyłu. Według Biblii, upadanie lub cofanie się do tyłu było sygnałem Boskiej dezaprobaty lub osądu ludzkiego nieposłuszeństwa albo popełnionej hańby. Nikt, kto został ubłogosławiony prze Boga, nie upadł do tyłu. Istnieją liczne Biblijne przykłady upadania lub cofania się, które mogą być znalezione (np. w wydaniu King James Version): 1.Mojż.49:17; 1.Sam.4:18; Ps.40:14; 70:2; Iz.1:4; 28:13; 44:25; 59:14; Jer.7:24; 15:6: Tr.1:8; J.18:6. Zamknij

9. Słownikowa definicja pojedynczego zjawiska (lub zjawisk – gdy w l. mn.) jest następująca: „Zaistnienie lub okoliczność, która jest odbierana zmysłami; niezwykłe lub znaczące wydarzenie, lub zdarzenie”. Dla jasności, gdy studiujemy Biblię, kiedy Pan przekazuje informację w niezwykły, rzadki i nieprzewidywalny sposób, wtedy mówimy, że to jest zjawisko, zatem zjawiska stanowią pod-gatunek cudów. Cuda stanowią ponad-nadnaturalne dzieła Boga, lecz nie zawsze ich celem jest przekaz informacji. Kiedy słońce nad Jozuem stało długo, to był cud, ale nie zjawisko. Lecz kiedy Bóg pisał na ścianie pałacu Baltazara, to także był cud, który zarazem był także zjawiskiem. Zamknij